Dlaczego to pruscy żołnierze bali się bardziej dowódcy niż wroga? Czym była dyscyplina? Na te i wiele innych pytań staraliśmy się odpowiedzieć zwiedzając Twierdzę Srebrna Góra.
Po wrażeniach, jakie dostarczyło nam zwiedzanie sztolni z projektu Olbrzym, końcówkę dnia spędziliśmy w Srebrnej Górze. Do tej miejscowości ściągnęła nas chęć zobaczenia największej górskiej twierdzy w Europie.
Dzień stawał się pochmurny i deszczowy, a i my nie byliśmy pewni, czy uda nam się zdążyć na ostatnie wejście. Wiedzieliśmy, że nie ma możliwości podjechania pod samą twierdzę (ok. 1 km pod górę trzeba przejść pieszo), ale liczyliśmy na dedykowany parking w cenie biletu. Niestety parkingi były jedynie prywatne i pełne, więc my zostawiliśmy auto wzdłuż drogi, jak zresztą stało już wiele innych samochodów.
Spacer pod górę urozmaicały zadania przedstawiane przez urocze sówki w strojach pruskich żołnierzy. Na szczęście kolekcjonowanie punktów za wykonywanie poleceń nie miało górnego limitu wieku, więc my również świetnie się bawiliśmy. Po dotarciu do twierdzy okazało się, że zdążyliśmy na ostatnią godzinę zwiedzania.
Nasz przewodnik był ubrany w strój pruskiego żołnierza, a jego opowieść była wciągająca i pełna pasji. Z ogromną wiedzą dotyczącą i tego miejsca, i czasów z których twierdza była użytkowana, odpowiadał na liczne pytania. Naszym zdaniem było to bardzo wartościowe zwiedzanie, które pokazywało życie codzienne mieszkańców twierdzy w świetle wydarzeń historycznych. Będąc w okolicy warto zajrzeć do Twierdzy Srebrna Góra.
uroczy mieszkańcy twierdzy
widok z twierdzy
twierdza srebrna góra widziana z górnego poziomu
podziemie twierdzy i dziury po kulach
pocisk do działa z gwintowaną lufą
makieta twierdzy srebrna góra
pan przewodnik z bronią
granaty do armatek
przykładowe umundurowanie i wyposażenie żołnierza pruskiego
zezowaty manekin żołnierza
okno w twierdzy, z którego nie strzelano
panorama z twierdzy
widok na góry
Donjon - wejście do twierdzy
Nietypowa
zabudowa wsi Srebrna Góra związana jest z faktem, że wieś była kiedyś
miasteczkiem górniczym. Prawa miejskie utraciła w roku 1945 w
konsekwencji braku opłacalności dalszego wydobycia srebra w okolicznych
górach. Dodatkowo mieściły się tu koszary, których budynki pną się schodkowo wzdłuż drogi prowadzącej do Fortu Srebra Góra. Uroku tej wsi dodaje też położenie pomiędzy Górami Sowimi, a Górami Bardzkimi.
brama wejściowa do ogródków działkowych z 1978 roku
centrum Srebrnej Góry - przystanek z historią Srebrnej Góry
Gastronomia
Poszukując dobrego miejsca na obiad, natrafiliśmy na Karczmę Piwną Górska Perła. Był to strzał w dziesiątkę, porcje smaczne i słuszne w racjonalnych cenach. Jedliśmy pstrąga z frytkami oraz placki po zbójnicku, a na deser pierogi z borówkami. Wszystko było przepyszne. Knajpka położona jest nieco poza centrum, aby tam dojść trzeba schodzić za drogą, ale warto poczynić ten spacer.
