"Jeno odmień czas kaleki (...)" - muzeum Powstania Warszawskiego

K.K. Baczyński od czasów gimnazjum jest moim ulubionym poetą i tak się składa, że również bohaterem poległym podczas tej bitwy. Dlatego myśląc o tym miejscu w tyle głowy niczym mantra kołacze mi się ten wiersz.

Dzień w Muzeum Powstania Warszawskiego

termin odwiedzin: marzec 2022 r.

Chcieliśmy napisać o tym miejscu już dawno, ale ciężko pisze się o oczywistościach i to na dodatek bolesnych. Jednak 80 rocznica powstania, która przypada w tym roku zachęciła nas na powrót do tego miejsca. O tym muzeum ciężko napisać coś w stylu "bardzo fajne, polecam." Bo historia o której opowiada jest bohaterska, patetyczna, smutna i bolesna. Dla nas jest to muzeum z kategorii, trzeba być tu choć jeden raz, bo swoją historię i swoich bohaterów należy znać.

Często się teraz próbuje oceniać, czy to postępowanie było słuszne, czy warto było. Te rozważania wydają się bezsensowne, bo nie jesteśmy w stanie, nawet w najśmielszych wyobrażeniach, postawić się w roli tych ludzi i zrozumieć ich motywacje. Najlepiej opisują to słowa jednego z uczestników - pułkownika Kazimierza Iranka - Osmeckiego - wypisane również na ścianie muzeum:
"Trzeba było to wszystko przeżyć, aby zrozumieć, że Warszawa nie mogła się nie bić".

Osobiście bardzo wzruszam się co roku, gdy 1 sierpnia o 17:00 cała Warszawa zamiera, a nierzadko nawet cały nasz kraj. Myślę, że to pięknie składany hołd bohaterom, który się im od nas należy.

Co do samego muzeum, to myślimy że jest nie dość, że wartościowe merytorycznie i eksponatowo, to jeszcze bardzo ciekawie wszystko jest zaprezentowane. Na wstępie możemy dowiedzieć się skąd ten pomysł się wziął, co na to wpłynęło, jak wyglądały przygotowania i jakie wiązano z tym nadzieje. Potem przechodzimy kolejne dni powstania poznając zarazem struktury organizacyjne, podejmowane działania, osiągnięte sukcesy i poniesione porażki. Jest to na tyle świetnie przygotowane, że można się wczuć w rolę takiego powstańca (muzeum jest wysoce interaktywne) zaglądając przez mur aby zobaczyć co robi wróg, słuchając rozkazów, czytając pocztę, przechodząc przez kawałek kanałów czy oglądając film w improwizowanym kinie, aby w końcu znaleźć się na grobach bohaterów. Wszystko okraszone jest komentarzem i dużą ilością eksponatów prezentujących m.in. broń czy umundurowanie.

Duże wrażenie zrobił na nas obelisk z wypisanymi wszystkimi 63 datami powstania, który jest sercem muzeum, bo nie dość, że ciągnie się przez jego 3 piętra to przykładając ucho można usłyszeć bicie, jak również powstańcze piosenki.

serce muzeum - spis każdego dnia walki

Chodząc po takich miejscach trudno nie mieć refleksji. Nasze orbitowały również wokół faktu, że zaledwie kilka tygodni wcześniej Rosja zaatakowała Ukrainę. Dziwne uczucie abstrakcji towarzyszyło nam za każdym razem gdy uświadamialiśmy sobie, że to okrucieństwo jakie oglądamy za pomocą muzeum dzieje się kilkadziesiąt kilometrów dalej za naszą granicą.